Wolvega

Station Wolvega is onderdeel van

Een verzameling van vijftig stations die een representatief beeld geeft van het gebouwenbezit van de Nederlandse Spoorwegen en ProRail. Het gaat om bijzondere gebouwen, stuk voor stuk met architectonisch unieke kenmerken, die de moeite waard zijn om te behouden. De uitraling van en aandacht voor De Collectie straalt ook af op alle andere Nederlandse stations, niet onderdeel van deze verzameling van vijftig

, tevens behoort het tot een reeks standaardstations. Op basis van de afspraken tussen NS en ProRail is op dit station een

Specifiek zijn die elementen in de spooromgeving die de plek en/of de route een eigen karakter geven. Dan gaat het bijvoorbeeld om de wijze waarop het spoor het landschap doorsnijdt, de stedenbouwkundige inpassing van spoor en station in stad, dorp of wijk, het stedelijk interieur rond stations en de stationsarchitectuur maar ook om de bruggen, tunnels, geluidsschermen en viaducten op de route. De gewenste ervaring wordt bereikt door maatwerk te leveren en in te spelen op de specifieke kenmerken van de omgeving. De begrippen generiek ven specifiek zorgen voor een goede verhouding tussen eenheid en verscheidenheid. Daardoor blijft het spoor herkenbaar voor iedereen.

en een algemene cultuurhistorische

Een onderzoek waarmee de cultuurhistorische betekenis van een station en zijn omgeving inzichtelijk wordt gemaakt. Het dient voor de spoorse partijen als vertrekpunt voor verdere planvorming in en rond het station.

van toepassing. Lees onderstaand de algemene omschrijving van het station uit de publicatie

Een verzameling van vijftig stations die een representatief beeld geeft van het gebouwenbezit van de Nederlandse Spoorwegen en ProRail. Het gaat om bijzondere gebouwen, stuk voor stuk met architectonisch unieke kenmerken, die de moeite waard zijn om te behouden. De uitraling van en aandacht voor De Collectie straalt ook af op alle andere Nederlandse stations, niet onderdeel van deze verzameling van vijftig

van 2008.

Dat de standaardstations van K.H. van Brederode vooral in de noordelijke provincies zijn te vinden, heeft er mee te maken dat hier geen particuliere spoorwegmaatschappijen actief waren voor de oprichting van de Staatsspoorwegen. Langs de Staatslijnen a (Arnhem-Leeuwarden), b (Harlingen-Nieuweschans) en c (Meppel- Groningen) werden vele stations van de derde, vierde en vijfde klasse gebouwd. Enkele decennia later volgde de bouw van verdere verbindingslijnen, waarlangs de vernieuwde versies van de standaard stations verrezen.

Het station van Wolvega ligt op Staatslijn A, de verbinding van Arnhem naar Leeuwarden. Het gebouw is van de vierde klasse, het type dat werd gebruikt voor plaatsen die groter waren dan een dorp maar kleiner dan een provinciestad. Het gebouw is bescheiden in zijn vorm en afmetingen en oogt als een fors uit gevallen villa. Dat het om een openbaar gebouw gaat is wel af te zien aan de symmetrie, waarin het middendeel iets was verhoogd en werd benadrukt door een dakkapel. De betekenis van het gebouw komt nog beter tot uiting in de ligging. In veel dorpen stond het station op de as van een monumentale bomenlaan, soms met een waterpartij die de verbinding met de dorpskom vormde. In Wolvega liep een dergelijke singel evenwijdig aan het spoor tot aan de kruising met de doorgaande weg uit het oosten, de Bovenweg. Oorspronkelijk lag het dorp op een behoorlijke afstand van het station. Inmiddels is de bebouwing tot over de spoorlijn opgerukt. De singel is nog steeds herkenbaar als een overblijfsel uit de bouwtijd van het station.

Het station van Wolvega is niet vergroot, zoals dat bijvoorbeeld in Delden gebeurde. Het gebouw onderging in 1992 een ingrijpende renovatie, waarbij de pleisterlaag werd hersteld en de dakrand en de vensterdecoraties werden teruggebracht.